.png)
Προχθές, φίλοι μου πήγα και είδα τη παραφυάδα που έβαλα πριν δυο βδομάδες περίπου στην πρώτη Ενεργειακή Βιοκλιματιζόμενη Κυψέλη “Προμελίς” που απόκτησα και είμαι πολύ ενθουσιασμένος.
Νομίζω πως ήρθε η ώρα να σας την παρουσιάσω αυτή την κυψέλη, όπως σας το είχα υποσχεθεί πριν μερικές μέρες και να σας αποκαλύψω όλα αυτά τα θαυμαστά που είδα.
Πρώτα από όλα να σας πω την πρώτη μου εντύπωση μόλις την παρέλαβα.
Είδα μια προσεγμένη συσκευασία, όπου είχε δοθεί μεγάλη προσοχή στην ασφάλεια των κινητών εξαρτημάτων, δηλαδή της πόρτας, των δυο συρταριών του πάτου και των δυο κινητών πλαισίων μεταβολής πάχους και που συνοδευόταν από έντυπο με οδηγίες χρήσης.
Όταν ξεπακετάρισα την κυψέλη, βρέθηκα αντιμέτωπος με μια στιβαρή κατασκευή, που θύμιζε περισσότερο έπιπλο εσωτερικού χώρου και λιγότερο συνηθισμένη κυψέλη. Σε αυτό έπαιξε ρόλο και το ότι ή κυψέλη μου ήρθε βαμμένη, με κλειδιά, έτοιμη από το εργοστάσιο, όπως φαίνεται στη φωτογραφία.
Το σώμα της είναι κατασκευασμένο από ξύλο και από κόντρα πλακέ θαλάσσης (οι πλαϊνές πλευρές), που κοιτώντας το κάποιος εσωτερικά που δεν ήταν βαμμένο, καταλαβαίνει αμέσως πως πρόκειται για υλικά εξαιρετικής ποιότητας.
Το καπάκι της έχει εσωτερική μόνωση (μεταξύ λαμαρίνας και εσωτερικού κόντρα πλακέ θαλάσσης) που είναι και θερμομονωτική και ηχομονωτική. Πραγματικά, όταν χτύπησα το καπάκι από πάνω, διαπίστωσα πως ο ήχος που ακούγεται είναι βαρύς και υπόκωφος και δεν έχει καμιά σχέση με τον οξύ και εκνευριστικό ήχο που κάνουν τα άλλα καπάκια, όταν τα χτυπάς.
Σύμφωνα με τον κατασκευαστή, αυτή η ηχομόνωση εκμηδενίζει τις πιθανότητες να λιποτακτήσει το μελίσσι από τον ρυθμικό θόρυβο μιας βροχής ή μιας χαλαζόπτωσης – έχουν αναφερθεί τέτοιες περιπτώσεις.
Η βάση της είναι κινητή και έχει πλέγμα αντιβαρρόα. Είναι όμως εφοδιασμένη με δυο συρόμενα φύλλα κόντρα πλακέ θαλάσσης που μπορούν να βγουν εντελώς, να κλείσουν εντελώς ή να ρυθμιστούν σε μια ενδιάμεση θέση αφήνοντας όσο άνοιγμα επιθυμούμε, ανάλογα με την εποχή.
Στις πιο κάτω φωτογραφίες φαίνεται η βάση από την πάνω μεριά της (πάνω) και από την κάτω μεριά της (κάτω). Όπως μπορούμε να διακρίνουμε τα δυο φύλλα που κλείνουν τη βάση, έχουν ειδικά «χεριούλια» για να σύρονται εύκολα. Το άνοιγμα που θέλουμε δημιουργείται πάντα στη μέση και έτσι η βαρρόα πέφτει στο έδαφος ακόμα και αν το έχουμε λίγο ανοιχτό.
Τα δυο πλαίσια μεταβολής πάχους (ΠΜΠ) των πλαϊνών πλευρών που έχει είναι τύπου σάντουιτς και αποτελούνται από ένα φύλλο κόντρα πλακέ θαλάσσης και ένα φύλλο θερμομονωτικού υλικού ειδικών προδιαγραφών. Ποίο συγκεκριμένα δεν κρατάει καθόλου υγρασία δεν οξειδώνετε δεν πιάνει μούχλα και είναι μερικώς συμπιεστό χωρίς να χάνει τη φόρμα του.
Ας δούμε όμως πως δουλεύει αυτή η κυψέλη.
Όπως φαίνεται στη πάνω πάνω φωτογραφία. Οι μικρές πλευρές της Ενεργειακής κυψέλης έχουν κανονικό πάχος αλλά οι δυο μεγάλες (πλαϊνές) έχουν μικρό πάχος . Όταν ένα πλαίσιο μεταβολής πάχους (ΠΜΠ) τοποθετηθεί από την εσωτερική μεριά, κολλητά πάνω στην πλαϊνή πλευρά, τότε το πάχος της γίνεται κανονικό και μάλιστα είναι και μονωμένο. Όταν αφαιρεθεί τότε το πάχος της μικραίνει (γίνεται λεπτότερο) και επομένως επιτρέπει στην θερμότητα να περάσει μέσα από αυτό. Την μεν άνοιξη από τα έξω προς τα μέσα, δίνοντας θέρμανση , το δε καλοκαίρι, από τα μέσα προς τα έξω, δίνοντας δροσιά!
Στη πιο πάνω φωτογραφία φαίνονται τα δυο πλαίσια μεταβολής πάχους σε ενδιάμεσες θέσεις. Αυτό σημαίνει πως μπορούμε να περιορίσουμε (σφίξουμε) το μελίσσι μας ανάλογα με την εποχή και το μέγεθός του. Αυτό φαίνεται καθαρά στην πιο κάτω φωτογραφία όπου έχω τοποθετήσει το εφτάρι μελισσάκι μου για ξεχειμώνιασμα.
Ας δούμε τώρα με τη βοήθεια σκίτσων πως δουλεύει η Ενεργειακή Βιοκλιματιζόμενη Κυψέλη:
Το φθινόπωρο και το χειμώνα (κάτω σχήμα), η Ενεργειακή Κυψέλη λειτουργεί όπως οι κοινές κυψέλες με μόνωση.
Τα δυο ΠΜΠ, τοποθετούνται ανά ένα στις δυο πλαϊνές πλευρές της, προσφέροντας μια ισορροπημένη θερμομόνωση στο εσωτερικό της.
Αν χρειαστεί, τα δυο ΠΜΠ μπορούν να τοποθετηθούν και ενδιάμεσα, για να περιορίσουν το χώρο της κυψέλης, ανάλογα με το μέγεθος του μελισσιού, όπως είπαμε πιο πάνω (τρίτο σχήμα δεξιά).
Την άνοιξη (κάτω σχήμα) και τα δυο ΠΜΠ τοποθετούνται στη βορινή πλευρά της κυψέλης, και την προστατεύουν από τις παγωνιές, αφήνοντας όμως τη νότια πλευρά, που τη χτυπά ο ήλιος όλη ημέρα, μόνο με 10 χιλ. Έτσι, η θερμότητα που μαζεύει η νότια πλευρά περνάει στο εσωτερικό της κυψέλης, συμβάλλοντας στην γρήγορη ανάπτυξη του μελισσιού.
Το καλοκαίρι και τα δυο ΠΜΠ τοποθετούνται στη νότια πλευρά της κυψέλης, προσφέροντας σε αυτήν εξαιρετική μόνωση από την ηλιακή ακτινοβολία και τη ζέστη. Όμως, η βορινή πλευρά παραμένει μόνο με 10 χιλ., αφήνοντας τη δροσιά που αυτή δέχεται, να περνάει στο εσωτερικό της κυψέλης.
Αν χρειαστεί, μπορούν και εδώ τα δυο ΠΜΠ να τοποθετηθούν και ενδιάμεσα, για να περιορίσουν το χώρο της κυψέλης, ανάλογα με το μέγεθος του μελισσιού, όπως είπαμε πιο πάνω (τρίτο σχήμα δεξιά).
Αφού καταλάβαμε πως λειτουργεί, έφτασε η ώρα να σας πω τις πρώτες μου παρατηρήσεις που έκανα, έπειτα από το σχετικά μικρό χρονικό διάστημα που χρησιμοποιώ τη πρώτη μου Ενεργειακής Κυψέλης.
Προηγουμένως όμως θα σας αποκαλύψω δυο λεπτομέρειες – μυστικά!
Το μελισσάκι που έβαλα μέσα σε αυτή τη κυψέλη, είχε έξι πλαίσια πληθυσμό και ενάμισι πλαίσιο γόνο. Για κάποιο λόγο πήγαινε πίσω σε σχέση με τα άλλα οκτώ που είχα κόψει την ίδια εποχή και που όλα τους είχαν περισσότερο πληθυσμό και από τρία πλαίσια γεμάτα γόνο.
Για το λόγο αυτό έκανα μια μικρή υπέρβαση και δεν ακολούθησα τις οδηγίες του κατασκευαστή της κυψέλης που λέει πως πρέπει να τοποθετούνται το φθινόπωρο τα δυο ΠΜΠ.
Πήρα λοιπόν το ρίσκο και έβαλα και τα δυο ΠΜΠ στη βορινή πλευρά, αφήνοντας την νότια πλευρά σκέτη, όπως θα έκανα αν ήταν άνοιξη! Η αλήθεια είναι πως για πολλές μέρες υπήρχε ηλιοφάνεια και ο καιρός ήταν πολύ καλός – σχεδόν ανοιξιάτικος. Όταν ο καιρός χάλασε, πήγα επιθεώρησα και έβαλα τα ΠΜΠ κανονικά, όπως πρέπει να είναι αυτή την εποχή. Δηλαδή ένα από κάθε πλευρά του μελισσιού, όπως φαίνεται στη πάρα πάνω φωτογραφία.
Τι έδειξε η επιθεώρηση και με ξετρέλανε?? Αν και βρισκόμαστε στα τέλη του Νοεμβρίου υπήρχαν μέσα στο μελίσσι αυτό τρία γεμάτα πλαίσια με γόνο και η μάνα φαινόταν ακμαία και έτοιμη να συνεχίσει τις γέννες της!!! Και όλα αυτά συνέβησαν σε λιγότερο από δεκαπέντε μέρες!!!
Αυτό με ανάγκασε να προσθέσω ένα ακόμα κτισμένο πλαίσιο στο μελίσσι αυτό για να υποδεχτεί τον νέο πληθυσμό που θα προκύψει από όλο αυτό το γόνο. Αργότερα ίσως χρειαστεί να βάλω ένα ή δυο ακόμα... θα δούμε.
Πως συνέβη αυτό το θαύμα τέτοια εποχή? Εγώ το αποδίδω στην ενέργεια που συγκέντρωνε η νότια μαύρη πλευρά όλες αυτές της μέρες, λόγω ηλιοφάνειας. Η κυψέλη δηλαδή δουλεύει ενεργειακά ακόμα και αυτή την εποχή, φτάνει να υπάρχουν μέρες με ήλιο! Αν η Ενεργειακή Κυψέλη βοήθησε στην αύξηση του γόνου αυτή την εποχή, τότε μπορούμε να σκεφτούμε τι θα γίνει την άνοιξη....
Συζητώντας εκ των υστέρων με τον κατασκευαστή της κυψέλης μου αποκάλυψε πως για λόγους καθαρά πειραματικούς έχει ξεχειμωνιάσει μελίσσια με αυτό το τρόπο, δηλαδή με την τοποθέτηση των ΠΜΠ σαν να ήταν άνοιξη και έχει διαπιστώσει πως τα μελίσσια διατηρούν αυξημένο γόνο ακόμα και τον χειμώνα. Αυτό όμως είναι κάτι που δεν το συνιστά και δεν πρέπει να γίνεται γιατί κουράζεται η μάνα και αυξάνονται οι καταναλώσεις τροφών.
Εμένα όμως ο αντικανονικός αυτός χειρισμός που έκανα με εξυπηρέτησε, γιατί κατάφερα και εξίσωσα το καθυστερημένο μελισσάκι μου με τα άλλα οκτώ και τώρα είμαι βέβαιος πως θα ξεχειμωνιάσει μια χαρά μέσα στην ασφάλεια που του δίνει αυτή η κυψέλη.
Μετά από όλα αυτά σκοπεύω από τον καινούργιο χρόνο να πάρω μερικές ακόμα ενεργειακές κυψέλες και να εφαρμόσω την Ολιστική Μέθοδο του Μανόλη Δερμάτη για να δημιουργήσω πολύ δυνατά μελίσσια και για να καταπολεμήσω την βαρρόα χωρίς φάρμακα.
Στο 3ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑΣ έγινε παρουσίαση και της Ενεργειακής βιοκλιματιζόμενης κυψέλης και της Ολιστικής αφάρμακης μελισσοκομίας και πολλοί συνάδελφοι που βρέθηκαν εκεί είχαν την ευκαιρία να ακούσουν και να πληροφορηθούν σχετικά με αυτά. Για όσους όμως δεν κατάφεραν να παραβρεθούν, την Κυριακή θα γίνει παρουσίαση αυτής της μεθόδου εδώ στην Ορεινή Μέλισσα με πολλά σχήματα και απλή περιγραφή για να την κατανοήσουν ακόμα και οι νέοι μελισσοκόμοι. Όσοι ενδιαφέρεστε λοιπόν για να μάθετε πως μπορείτε να βγάλετε πολλά μέλια χωρίς αρρώστιες και φάρμακα.. μείνετε συντονισμένοι.
Για όσους απο εσάς επιθυμούν να μάθουν την μικρή ιστορία της κυψέλης προμελίς , έτσι όπως την περιγράφει δημόσια για πρώτη φορά, ο ίδιος ο εφευρέτης της και μόνιμος αρθρογράφος του blog Μανόλης Δερμάτης , σας την παραθέτω...
<<Όταν, πριν μερικά χρόνια αποφάσισα να γίνω μάχιμος μελισσοκόμος – μέχρι τότε ήμουν καλός μόνο στη θεωρία – σκέφτηκα να φτιάξω μόνος μου τις κυψέλες από κόντρα πλακέ θαλάσσης. Την απόφασή αυτή την πήρα για τρεις λόγους. Πρώτον γιατί από παιδί μου άρεσαν οι ξυλουργικές εργασίες, δεύτερον γιατί γενικά έχω μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στην αντοχή του κόντρα πλακέ θαλάσσης, με την προϋπόθεση πως αυτό είναι καλής ποιότητας (έχει προδιαγραφές WBP, για εξωτερική χρήση) και τρίτον γιατί οι κυψέλες που έβρισκα στην αγορά δεν μου γέμιζαν το μάτι.
Ψάχνοντας όμως το θέμα, διαπίστωσα πως το κόντρα πλακέ θαλάσσης είχε δυο μειονεκτήματα. Πρώτον ήταν πολύ ακριβό σε σχέση με τα απλά σανίδια του ξύλου, και δεύτερον ήταν πολύ βαρύ!
Έτσι σκέφτηκα να χρησιμοποιήσω για το σώμα, κόντρα πλακέ θαλάσσης μικρότερου πάχους από το κανονικό που είναι 20-21 χιλιοστά και το υπόλοιπο πάχος να το συμπληρώσω με σκληρό φελιζόλ, για να παραμείνω και εσωτερικά και εξωτερικά, στις διαστάσεις της στάνταρ κυψέλης.
Μετά από διάφορους υπολογισμούς βάρους και κόστους, κατέληξα να φτιάξω το σώμα από κόντρα πλακέ θαλάσσης 12 χιλιοστών και από την εσωτερική πλευρά να το μονώσω με πολύ πυκνό φελιζόλ πάχους 9 χιλιοστών που χρειάστηκε να κάνω ειδική παραγγελία. Έτσι, έφτιαξα τα πρώτα μου 120 σώματα που είχαν πάχος 21 χιλιοστά (12+9) και ήταν απόλυτα συμβατά, με τις βάσεις και τα καπάκια που υπήρχαν στην αγορά, αφού είχαν τις στάνταρ διαστάσεις.
Το φελιζόλ όμως που είχα κάνει ειδική παραγγελία φάνηκε πως δεν θα έφτανε για όλη τη δουλειά και έτσι μερικές πλευρές από κάποια σώματα έμειναν σκέτες με το κόντρα πλακέ θαλάσσης των 12 χιλιοστών, χωρίς την εσωτερική επένδυση του φελιζόλ. Ξεχώρισα αυτές τις «κουτσές» κυψέλες και τις έβαλα στην άκρη, με σκοπό αργότερα να έκανα μια νέα παραγγελία φελιζόλ και να τις ολοκλήρωνα.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να σας αποκαλύψω πως η παραγγελία απαιτούσε ελάχιστη ποσότητα 1 κυβικό μέτρο (112 φύλλα 1Χ1 μέτρο), έπρεπε να προπληρωθεί και έκανε ένα μήνα να μου παραδοθεί! Όταν δε μου παραδόθηκε τα περισσότερα φύλλα ήταν στραπατσαρισμένα και σχεδόν άχρηστα, λόγω κακής συσκευασίας!!!
Αυτά όλα συνέβησαν ίδια εποχή με αυτή που έχουμε τώρα. Όταν την επόμενη άνοιξη έκοψα πολλές παραφυάδες για να κάνω αύξηση του μελισσοκομείου μου, χρησιμοποίησα τις κυψέλες που είχα φτιάξει. Από λάθος όμως... κάποιου «συνεργάτη» μου, τρεις παραφυάδες μπήκαν στις κουτσές κυψέλες, δηλαδή σε αυτές που δεν είχε τοποθετηθεί εσωτερικά το φελιζόλ. Όταν το ανακάλυψα ήταν ήδη μέσα Απρίλη και επειδή ο καιρός ήταν καλός και οι παραφυαδούλες μικρές, σκέφτηκα να μην τους αλλάξω κυψέλη και τις ταλαιπωρήσω. Έτσι τις άφησα στις κυψέλες αυτές που είχαν πολύ λεπτά τοιχώματα – μόλις 12 χιλιοστά – για να διαπιστώσω γρήγορα πως αυτές οι τρεις πήγαιναν καλύτερα από όλες τις υπόλοιπες που ήταν πάνω από 30!
Μόλις είχα ανακαλύψει - ΕΝΤΕΛΩΣ ΤΥΧΑΙΑ- μια μορφή ενεργειακής βιοκλιματιζόμενης κυψέλης!!
Στη συνέχεια, άρχισα να το ψάχνω το πράγμα και από επιστημονικής πλευράς και διαπίστωσα πως πολλοί ερευνητές πριν από εμένα είχαν ασχοληθεί με το θέμα του βιοκλιματισμού στις κυψέλες και ότι είχαν γίνει διεθνώς, πολλές έρευνες και πειράματα.
Ψάχνοντας ακόμα περισσότερο, βρήκα μια έρευνα που είχε γίνει, επί ελληνικού εδάφους, πριν από πολλά χρόνια από Έλληνες επιστήμονες με ευρωπαϊκή χρηματοδότηση. Τα βασικά αποτελέσματα της έρευνας αυτής, που ενδιαφέρουν τη δική μας περίπτωση, ήταν πως κυψέλες που μπορούσαν να δουλέψουν με κάποιο τρόπο βιοκλιματιστικά, έδιναν πολύ περισσότερο γόνο και πολύ μεγαλύτερους πληθυσμούς από τις κοινές κυψέλες. Για τα πειράματα αυτά είχαν χρησιμοποιηθεί έξι διαφορετικοί τύποι βιοκλιματιζόμενων κυψελών – τρεις για την περίοδο χειμωνα/άνοιξη και τρεις για την περίοδο φθινόπωρο/καλοκαίρι!!
Θα πρέπει να τονιστεί πως άλλη σχεδίαση είχαν οι κυψέλες για να δουλεύουν βιοκλιματιστικά την μια περίοδο και εντελώς άλλη για να δουλεύουν βιοκλιματιστικά την άλλη περίοδο.
Αυτό και μόνο τις έκανε φυσικά εντελώς ακατάλληλες για εμπορική εκμετάλλευση.
Η έρευνα αυτή είχε γίνει για την εφαρμογή των ήπιων μορφών ενέργειας στη μελισσοκομία, από το ΑΠΘ και τα ΤΕΙ Πειραιά και μέρος της είχε δημοσιευθεί στα τεύχη 7-8 και 9 του 1997 της ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΗΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗΣ.
Υπεύθυνοι ερευνητές του προγράμματος ήταν ο Ανδρέας Θρασυβούλου του ΑΠΘ και ο Παναγιώτης Χαρώνης των ΤΕΙ Πειραιά.
Για την ιστορία να πούμε πως η χρήση του φελιζόλ αποδείχτηκε λάθος, γιατί οι μέλισσες το μάδησαν στην κυριολεξία, παρά το γεγονός πως το είχα κάνει ειδική παραγγελία με μεγάλη πυκνότητα, ακριβώς για να αποφύγω αυτό το ενδεχόμενο.
Μετά από όλα αυτά, ακολούθησαν πειράματα και έγιναν μετρήσεις, με έμφαση τους ανοιξιάτικους μήνες, για να καταλήξουμε τελικά πως, από οικονομοτεχνικής πλευράς, ο καλύτερος συνδυασμός ήταν ένα σώμα με στάνταρ πάχος στις δυο πλευρές και με δυνατότητα μεταβαλλόμενου πάχους – ανάλογα με την εποχή - στις άλλες δυο. Με άλλα λόγια στη σημερινή μορφή που έχει η Ενεργειακή Βιοκλιματιζόμενη Κυψέλη Προμελίς.>>
