Νομοθεσία για τοποθέτηση μελισσιών και αποφυγή μηνύσεων προστίμων, ζημιών...

Με αφορμή διενέξεις που υπάρχουν την τελευταία διετία με τις εγκαταστάσεις των μελισσοσμηνών σε βοσκότοπους ή κοντά σε καλλιέργειες, η Διεύθυνση Αγροτικής Ανάπτυξης της Νομαρχίας Λάρισας ανακοίνωση σειρά οδηγιών που θα πρέπει να τηρούν οι μελισοκόμοι και καλλιεργητές.

Αναλυτικότερα κάνει τις ακόλουθες διευκρινίσεις:
Τα μελισσοσμήνη του, ο μελισσοκόμος μπορεί ελεύθερα να τα τοποθετήσει σε δημόσια δημοτικά και κοινοτικά δάση και εκτάσεις κατά τη περίοδο της ανθοφορίας.
Υπάρχουν όμως και κάποιες δεσμεύσεις σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία.
Απαγορεύεται η τοποθέτηση μελισσοσμηνών σε απόσταση μικρότερη από 25 μέτρα από δημόσιο δρόμο και 30 μέτρα από σπίτια που κατοικούνται, εκτός εάν ο χώρος του μελισσοκομείου είναι περιφραγμένος με αδιαπέραστο φράκτη (τοίχο,σανίδωμα,πυκνό φυσικό ή τεχνητό φράκτη) ύψους τουλάχιστον δύο(2) μέτρων από την επιφάνεια του εδάφους.

Κρίνουμε όμως σκόπιμο να πούμε ότι χρειάζεται κάποια σχετική συνεννόηση του μελισσοκόμου πριν την μεταφορά των μελισσοσμηνών, με τις τοπικές αρχές της περιοχής για να αποφεύγονται τυχόν διαμαρτυρίες,κατοίκων και κτηνοτρόφων που συνήθως χρησιμοποιούν την περιοχή για βόσκηση των ζώων τους.

Τα τελευταία χρόνια λόγω της ανομβρίας παρατηρήθηκε το φαινόμενο τα μελλισοσμήνη να καλύπτουν τις ανάγκες τους για νερό από κτηνοτροφικές ποτίστρες που χρησιμοποιούν οι κτηνοτρόφοι για τα αιγοπρόβατα, με αποτέλεσμα τη συχνή προστριβή μεταξύ μελισσοκόμων και κτηνοτρόφων.

Για αυτό το λόγο συστήνουμε στους μελισσοκόμους ειδικά σε περιόδους ανομβρίας  όταν θα μεταφέρουν μελισσοσμήνη σε περιοχές που βόσκουν αιγοπρόβατα, να τοποθετήσουν αυτοσχέδιες ποτίστρες για παροχή νερού στις μέλισσες(βαρέλι με νερό που να στάζει σε κεκλιμένο σανίδι,ώστε οι μέλισσες να το παίρνουν χωρίς πρόβλημα- δεν είναι σωστός ο τρόπος παροχής νερού σε ανοιχτή επιφάνεια διότι οι μέλισσες πνίγονται και μολύνουν όσες θα πιουν νερό αργότερα).

Η μελισσοχωρητικότητα εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως είναι η κατάσταση και το είδος του φυτού. οι καιρικές συνθήκες, και η δυναμικότητα των μελισσών.
Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία, σε μια συγκεκριμένη περιοχή ακτίνας 1-2 χιλιομέτρων  δεν πρέπει να υπάρχουν περισσότερα από 75-100 μελίσσια.
Η ελάχιστη απόσταση μεταξύ δύο μελισσοκομείων θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 100 μέτρα.

Η απόσταση αυτή ισχύει για τα μελισσοκομεία που βρίσκονται στη ίδια περίπου γραμμή.

Ποτέ δεν πρέπει ένα μελισσοκομείο να τοποθετείται μπροστά από ένα άλλο.

Προϋποθέσεις που πρέπει να πληροί μια θέση μελισσοκομείου
1.Ευνοϊκό μικροκλίμα. Ο καταλληλότερος χώρος είναι μια ηλιόλουστη πλαγιά με ανατολικομεσημβρινό προσανατολισμό (ποτέ βορινός) προστατευόμενη από τους τοπικούς ανέμους και υγρασία.

2.Να μην είναι κοντά σε κατοικημένες περιοχές

3.Να προσφέρει προστασία από βανδαλισμούς,κλοπές ή πυρκαγιές.

4.Εύκολη και ασφαλή προσέγγιση του μελισσοκομικού αυτοκινήτου, όλο το χρόνο κάτω από οποιοσδήποτε καιρικές συνθήκες.

5.Να εξασφαλίζει στις μέλισσες Νέκταρ-Γύρη-Νερό

6.Το έδαφος του μελισσοκομείου να είναι επίπεδο χωρίς μεγάλη κλίση.

7.Να ληφθούν μέτρα ώστε να μην υπάρχουν χόρτα μπροστά στις κυψέλες ή στο χώρο του μελισσοκομείου.

8.Αποφεύγουμε περιοχές που υπάρχουν αρκούδες ή τοποθετούμε περίφραξη με ηλεκτρισμό.

9.Να γίνεται η πυροσφράγιση των κυψελών με κωδικό αριθμό που χορηγείται από τις Διευθύνσεις Αγροτικής Ανάπτυξης.

Μέτρα πρόληψης που πρέπει να παίρνει ο καλλιεργητής:

1.Να αποφεύγει τους ψεκασμούς τις θερμές ώρες της ημέρας,που παρατηρείται η εντονότερη νεκταροέκκριση  και η μεγαλύτερη συγκέντρωση συλλεκτριών μελισσών στα λουλούδια. Να ψεκάζει αργά το απόγευμα ή τη νύχτα.( Σχετική η Υπ αρ. 12225/5-8-2008 απόφαση Νομάρχη Λάρισας που επιτρέπει τους ψεκασμούς στο βαμβάκι με μελισσοτοξικά φάρμακα μια ώρα μετά τη δύση του ηλίου, μέχρι μια ώρα πριν την ανατολή του ηλίου).

2.Να ειδοποιεί έγκαιρα τους μελισσοκόμους για τις επεμβάσεις που πρόκειται να κάνει.

3.Να τηρεί τις οδηγίες των φυτοφαρμάκων.

4. Να προτιμά φάρμακα που είναι αποτελεσματικά αλλά ταυτόχρονα και τα λιγότερο μελισσοτοξικά από που μπορεί να χρησιμοποιήσει.

Μέτρα που πρέπει να λαμβάνει ο μελισσοκόμος :

1.Να γνωρίζει το είδος των καλλιεργειών και των εντομοκτόνων που χρησιμοποιούνται, σε κάθε περιοχή που μεταφέρει τα μελίσσια του.

2.Να αποφεύγει τις περιοχές που γίνεται συνεχής χρήση εντομοκτόνων.

3.Να έχεις καλές σχέσεις με τους καλλιεργητές και να συνεργάζεται με αυτούς.

4.Να αναγράφει τα στοιχεία του (κωδικός αριθμός-ονοματεπώνυμο-τηλέφωνο) πάνω σε κάποιες κυψέλες για να είναι δυνατή η έγκαιρη ειδοποίηση.