Τα αποτελέσματα και οι συνέπειες μετά τη θεραπεία βαρρόα με οξαλικό οξύ

Παρατηρώντας τα ευρήματα μετά τη θεραπεία για βαρρόα...

Πριν από 5-6 ημέρες έκανα θεραπεία για τη βαρρόα με οξαλικό οξύ.
Τότε τοποθέτησα λίγα φύλλα λευκό χαρτί σε μερικούς πάτους κυψελών για να συλλέξω τα βαρρόα που θα έπεφταν. Δεν είχα πρόθεση να κάνω κάποια σοβαρή μέτρηση για τα αποτελέσματα της θεραπείας, απλά να δω σε γενικές γραμμές τι θα γινόταν μετά τη θεραπεία...

Το χαρτί ήταν μεγέθους Α4 δεν κάλυπτε απόλυτα τον πάτο της κυψέλης.
Σε κάποιες δεν μπήκε ούτε καν σε αυτό το μέγεθος, γιατί είχαν σφραγίσει τμήμα της εισόδου και δεν ήταν εφικτό να το τοποθετήσω σωστά. Παρόλα αυτά, βρήκα επάνω στο χαρτί αρκετά ψόφια βαρροάκια !!!

Έφερα τα ευρήματα στο σπίτι και βάλθηκα να τα ...μελετήσω.

Αρχικά με τη πρώτη ματιά, όσα ήταν πάνω στα χαρτιά έμοιαζαν κυρίως με σκουπιδάκια από γύρη και πρόπολη...

μετά με τη χρήση όμως "αγαπημένου" εργαλείου από τα φοιτητικά μου χρόνια (αναδιπλώμενος μεγεθυντικός φακός για τον έλεγχο των φιλμ, όταν δεν υπήρχαν ακόμα οι ψηφιακές φωτογραφίες)

παρατήρησα ότι υπήρχαν ουκ ολίγα πτώματα από ψόφια βαρρόα.

Ξεχώριζαν από τα ...ποδαράκια τους !!!

Άλλα ήταν με την πλάτη προς τα επάνω και άλλα ανάποδα, με την κοιλιά προς τα πάνω ώστε να είναι εμφανή τα πόδια τους και να γίνεται έτσι πιο σίγουρη η διάγνωση ότι σίγουρα πρόκειται για πεθαμένα βαρρόα.

Αυτό που παρατήρησα και δεν ξέρω αν κάνω λάθος, είναι ότι στις 5-6 ημέρες που μεσολάβησαν από τη θεραπεία έως τη συλλογή των πτωμάτων, οι βαρρόα είχαν μείνει μόνο με το κέλυφος...

Μου φαίνεται ότι πλέον δεν έχουν στομαχάκι. Μοιάζει ότι η λακουβίτσα που φαίνεται ανάμεσα στα ποδαράκια τους και που κάποτε ήταν η κοιλίτσα τους τώρα είναι μια άδεια τρυπούλα, σαν να έλιωσαν τα εσωτερικά τους όργανα από το οξαλικό που έφαγαν και να έμεινε μόνο το κέλυφος.
Δεν έχω μικροσκόπιο για περισσότερες λεπτομέρειες, έτσι μου φαίνεται ότι το βλέπω με τον μεγεθυντικό φακό...μπορεί να κάνω και λάθος.

Παρατηρώντας τώρα το μέγεθος τους, είναι εφικτό να τις δούμε με γυμνό μάτι, εξάλλου μπορούμε εύκολα να τις διακρίνουμε πάνω σε μια μέλισσα όπως γυαλίζουν στο φως. Είναι βέβαια πιο εύκολο να τις δούμε όταν είναι πάνω στην πλάτη μιας μέλισσας και όχι όταν είναι κρυμμένες κάπου ανάμεσα στις "πτυχώσεις" που δημιουργεί το σώμα της μέλισσας, όπου αυτό αποτελεί φυσικά και την ιδανική κρυψώνα για τις βαρρόα.

Αναλογικά με το σώμα της μέλισσας, η βαρρόα είναι ένα μεγάλο σε μέγεθος παράσιτο για αυτή. Σκέφτομαι, για να κάνω μια συσχέτιση με τα μεγέθη, ότι όταν ένα τσιμπούρι ανεβαίνει πάνω σε έναν άνθρωπο είναι κάτι φοβερά ενοχλητικό για αυτόν. Μια βαρρόα πάνω σε μια μέλισσα, είναι ίσως όπως θα ήταν ένας μεγάλος ποντικός ή μια μικρό γατάκι (σε μέγεθος και όγκο) πάνω σε έναν άνθρωπο.

Μόνιμα να το κουβαλάει παντού και να του ρουφάει το αίμα !!
Μπιαχχχ.
Καημένα μελισσάκια.
Χαίρομαι, όπου μετά τη βιολογική θεραπεία με το οξαλικό βρήκα θετικά αποτελέσματα καταπολέμησης του παράσιτου.

Έτσι μπορούμε να κάνουμε γιορτές όλοι πιο ήσυχοι.
Οι μέλισσες θα είναι πιο ήρεμες χωρίς τα βαρρόα πάνω τους.
Οι μελισσοκόμοι δε, θα είναι ακόμα πιο ήσυχοι που οι μέλισσες τους δεν θα έχουν βαρρόα πάνω τους...
'Όλα καλά !!

Επιμέλεια: Μαρία Βαλαβάνη - Μελισσοκόμος

Πηγή: olameliladistimani.blogspot.gr