Φτιάχνω παγίδες για να πιάσω τα δικά μου μελίσσια

Την Άνοιξη οι μελισσοκόμοι τοποθετούν παγίδες δίπλα στο μελισσοκομείο τους για να πιάσουν τις σμηνουργίες. Τα μελίσσια σμηνουργούν από τον Απρίλιο έως και τον Μάιο και οποίο φαινόμενο κορυφώνεται κατά τη διάρκεια της κύριας ανθοφορίας πχ αν έχουμε τα μελίσσια στη πορτοκαλιά. Τα μελίσσια τρελαίνονται να σμηνουργούν στην πορτοκαλιά! Οι περισσότεροι μελισσοκόμοι δεν έχουν τη δυνατότητα να πηγαίνουν πολύ συχνά στα μελίσσια τους έτσι τοποθετούν παγίδες στα μελίσσια. Και μόλις αυτά αποφασήσουν να αποχαιρετήσουν το μελισσοκομείο τα τσακώνει η παγίδα.

Η παγίδα που φτιάχνουμε για τα μελίσσια τοποθετείτε πάντα δίπλα στα μελίσσια μας και έχει σκοπό να πιάσει τα δικά μας μελίσσια και όχι τα ξένα. Ωστόσο έχει συμβεί πολλές φορές να πιάσει σμήνος που έρχεται από πολύ μακριά, και αυτό θεωρείτε μεγάλη ευλογία. Αν κάνουμε πολύ καλή τη παγίδα οι αφεσμοί θα την έχουν ως πρώτη επιλογή!!! Και δεν είναι καθόλου απίθανο να ταξιδέψουν μεγάλες αποστάσεις για να την επισκεφτούν. Τρια πράγματα πρέπει να τηρεί η παγίδα για να έχει μεγάλη επιτυχία και να πιάσει μελίσσι! Να έχει μια σκούρα κηρήθρα, να βάλουμε ένα μαντηλάκι αφεσμών της anel, και το τρίτο να τη τοποθετήσουμε πάνω σε δέντρο κατα προτίμηση κάπου κοντά στον κορμό.

Είχαμε αναφέρει στο blog για μια πατέντα που εφαρμόζουν οι παλιοί μελισσοκόμοι τοποθετώντας απλώς ένα κουτί. Να σας πώ συνοτπικά τη μέθοδο λοιπόν πριν δώσω κάποιες επιπλέον πληροφορίες. Παίρνουμε ένα κουτί απλό χάρτινο, τοποθετούμε μια μαύρη κηρήθρα κλείνουμε το κουτί και μετά τυλίγουμε με ναίλον σακούλα για να μη βρέχεται, και να γίνει αδιάβροχή. Στην συνέχεια ανοίγουμε τρύπα στο κουτί - για είσοδο - και ρίχνουμε μέσα με το δάχτυλο ένα μαντηλάκι αφεσμών. Εγώ εχω δοκιμάσει της anel ειχε μεγάλη επιτυχία και γι αυτό σας το προτείνω. Στην συνέχεια κρεμάμε το κουτί και μπορούμε να βάλουμε πολλές παγίδες χωρίς έξοδα. Η μέθοδος αυτή ενδείκνυται για όσους έχουν πολλά μελίσσια και θέλουν να μειώσουν τις απώλειες σμηνουργίας απο το μελισσοκομείο τους.

Αυτό που θέλω να τονίσω σήμερα είναι η θέση της παγίδας μας. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο μεγάλο ρόλο παίζει. Η παγίδα δείχνει να έχει πολύ μεγάλη αποτελεσματικότητα όταν βρίσκεται σε ύψος πάνω απο 1.5 μέτρο και να είναι σφηνωμένη κατα μήκος του κορμού δέντρου. Δηλαδή σαν να πρόκειται για κάποια κουφάλα που σχηματίστηκε απο το ίδιο το δέντρο. Μια τέτοια θέση αποτελεί μεγάλο δέλεαρ για τις μέλισσες. Τώρα θα με ρωτήσετε το εξής. Αφού οι αφεσμοί πάνε μόνο σε κορμούς γιατί πολλές φορές φωλιάζουν στις ρίζες από ελιές; Έχω να σας απαντήσω το εξής. Πόσα δέντρα μπορούν να βρούν οι μέλισσες με κουφάλα, μικρή είσοδο, αρκετό ελεύθερο χώρο για να γίνουν κηρήθρες, και γενικά να πληρούνται όλα τα κριτήρια; Η απάντηση είναι πολύ λίγες. Γενικά πάντως οι μέλισσες αποφεύγουν τις φωλιές που βρίσκονται χάμω διότι είναι πιο εκτεθημένες σε φυσικούς εχθρούς όπως οι αρκούδες, ο άνθρωπος κλπ.

Αν η θέση της παγίδας είναι επάνω στο κορμό αποτελεί απο μόνη της μια εξαιρετική επιλογή. Αν όμως τοποθετήσουμε μια μαύρη κηρήθρα και ένα μαντηλάκι τότε το αποτέλεσμα είναι σίγουρο.

Μια εναλλακτική επιλογή για να πιάσουμε σμήνος χωρίς μαντηλάκι η μαύρο πλαίσιο είναι να τοποθετήσουμε μια παλιά πολυχρησιμοποιημένη κυψέλη με πολλές πρόπολες υπολλείματα απο κεριά κλπ. Για τις μέλισσες οι μυρωδιές αυτές μέσα είναι πολύ έντονες και τις μυρίζουν απο πολύ μακριά. Οι μέλισσες διαισθάνονται ότι βρέθηκε και άλλο μελίσσι σε αυτή τη θέση, πράγμα που επαυξάνει την παρόρμηση εγκατάστασης στη συγκεκριμένη θέση.

Αν δεν θέλετε να βάλετε κουτάκι χάρτιονο μπορείτε με εξίσου καλό αν όχι και καλύτερο αποτέλεσμα να τοποθετήσετε πενταράκι κυψελίδιο και να το δέσετε στο κορμό. Αυτή τη μέθοδο χρησιμοποιούν κυρίως στο εξωτερικό και δεν αφήνουν σμήνος να τους φύγει...