Widget Recent Post No.

Μέθοδοι ανάπτυξης μελισσιών που δοκιμάζονται χρόνια από παλιούς μελισσοκόμους και έχουν τέλεια αποτελέσματα



Ως μελισσοκόμοι προσπαθούμε να πετύχουμε με πολλούς τρόπους ανάπτυξη στα μελίσσια μας. Μέσα στην Ορεινή Μέλισσα έχουμε αναπτύξει πολλές και διάφορες μεθόδους ανάπτυξης οι οποίες μάλιστα δοκιμάζονται χρόνια τώρα από παλιούς μελισσοκόμους και έχουν τέλεια αποτελέσματα. Σήμερα θέλω να κάνω μια ανασκόπηση όλων αυτών των μεθόδων και να σας τους εξηγήσω με ακόμα περισσότερες λεπτομέρειες προκειμένου να τους εφαρμόσετε και εσείς στα μελίσσια σας. Οι χειρισμοί που κάνουμε είναι το Α και το Ω για τη στρατηγική που θα ακολουθήσουμε και τα αποτελέσματα που θα έχουμε για τους στόχους που έχουμε θέση. Όπως για παράδειγμα ένας μελισσοκόμος επικεντρώνει την προσοχή του μόνο στην αύξηση των μελισσιών και όχι στην παραγωγή μελιού. Ή το αντίστροφο. Η τις περισσότερες φορές και τα δύο μαζί.


Όταν ένας μελισσοκόμος έχει ως στόχο το μέλι πρέπει να διατηρήσει μεγάλους πλυθησμούς στα μελίσσια του πχ να είναι όλα διόροφα τριόροφα. Δεν νοείτε φυσικά μελισσοκόμος που πάει για μέλι με μονά μελίσσια. Θέλω να δώσετε μεγάλη σημασία σε αυτό επειδή βλέπω να συμβαίνουν πολλά τρελά απο μελισσοκόμους. Θα σας πω ενα παράδειγμα. Όταν πηγαίνω στον Έλατο τον Μάιο βλέπω πολλούς μελισσοκόμους που έρχονται με μονά μελίσσια. Στο πανικό τους να αυξήσουν τα μελίσσια ταίζουν με ζυμάρια και σιρόπια, όμως στο τέλος δεν μπορούν να πάρουν μέλι. Και λένε το εξής: "Φέτος δεν έδωσε ο έλατος". Έτσι και αλλιώς οι μελισσοκόμοι δεν αποκαλύπτουν εύκολα όταν δίνει το μέρος μέλι.

Πολλές φορές παρακολουθώ μέσα στο internet - όποτε προλαβαίνω - τους μελισσοκόμους μικρούς και μεγάλους, τις ομάδες και τα "στέκια" και όταν μια νομή δίνει μέλι επικρατεί νεκρική σιγή και κανείς δεν μιλά γι αυτή. Δεν ξέρω ποιός είναι ο λόγος όταν μελιτοφορίες όπως του ελάτου και πεύκου έχουν μέλι που επαρκεί για όλους, χωρίς υπερβολή. Τα έντομα εκκρίνουν τόσο μεγάλες ποσότητες που μπορούν να τροφοδοτήσουν δεκάδες μελίσσια ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο. Ωστόσο οι μελισσοκόμοι και κυρίως οι παλιοί έχουν μεγάλη μυστικοπάθεια και καχυποψία.

Ένα μεγάλο ελάττωμα που παρατηρώ επίσης σε "μεγάλους" μελισσοκόμους είναι ότι προτιμούν να έχουν πολλά μελίσσια παρά λίγα και καλά. Ένας παλιός μελισσοκόμος μου είχε αποκαλύψει τον λόγο που εκανε τόσα πολλά μελίσσια. Είχα επισκεφτεί το μελισσοκομείο του και είδα τόσα καχεκτικά μελίσσια που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. Θα μπορούσα να πω μάλιστα ότι τα μελίσσια ήταν τόσο μικρά που για να συμπληρώσεις 10άρι μελίσσι έπρεπε να συνεννώσεις 5-6. Τον ρώτησα λοιπόν γιατί τόσα πολλά; Και μου είπε για την επιδότηση που δίνει το κράτος για κάθε μελίσσι. Τότε σκέφτηκα πόσο λυπηρό ήταν για τα καημένα τα μελισσάκια όχι τίποτα άλλο.

Αναφέροντας τη συγκεκριμένη περίπτωση θέλω να πω για άλλη μια φορά ότι είναι προτιμότερο να έχουμε 50 και καλά μελίσσια παρά 500 και καχεκτικά. Να το ξέρετε αυτό και προπαντώς να το εφαρμόζετε.

Τώρα ας επανέλθουμε στο κύριο θέμα μας. Πως αναπτύσσουν γρήγορα τα μελίσσια τους οι μεγάλοι και έμπειροι μελισσοκόμοι; Πως καταφέρνουν και φτιάχνουν 20άρια μελίσσια απο νωρίς την Άνοιξη, πως πατώνουν τόσα μελίσσια τόσο γρήγορα και εμείς είμαστε τόσο πίσω απο θέμα ανάπτυξης; Και το κυριότερο. Πως κόβουν παραφυάδες και ασκούν βασιλοτροφία τόσο πρώιμα;

Συνάδελφοι ένας επαγγελματίας μελισσοκόμος πηγαίνει τα μελίσσια του στη Νότια Ελλάδα σε μέρος θερμό και ζεστό. Αυτός είναι ο βασικότερος παράγοντας ανάπτυξης μελισσοσμηνών φυσικά σε συνδιασμό με ταίσμα, πολύ ταίσμα. Ξέρω μελισσοκόμος όπου αφήνουν πάνω απο τα μελίσσια δύο δίκιλες βανίλιες και το τρελό είναι οτι μέσα σε λίγες ημέρες καταναλώνονται απο το γόνο. Πολύ σημαντικό λοιπόν για την ανάπτυξη η μεριά του μελισσοκομείου μας να είναι ηλιόλουστη και θερμή και να ταίζουμε με πολύ τροφή και διέγεργση με σιρόπι. Η διέγερση ειναι η πιο εγγυημένη μέθοδος ανάπτυξης των μελισσιών εφόσον διαγείρει τη βασίλισσα και γεννά δεκάδες αυγά κάθε μέρα.

Επίσης οι παλιοί μελισσοκόμοι ξέρουν να δίνουν εγκαιρα χώρο στη βασίλισσα για να επεκτείνει τη γέννα της. Ξέρετε όταν την άνοιξη έχει πολύ καλό καιρό δίνουμε άχτιστες κηρήθρες έξω αλλά και μέσα στο γόνο για να έχουμε μεγάλη ανάπτυξη. Πολλοί νέοι μελισσοκόμοι δυστάζουν να βάλουν σφήνα μέσα στον γόνο γιατι φοβούνται οτι θα παγώσει ή οτι θα κάνει βασιλικά κελιά το μελίσσι απο τη μια μεριά. Φυσικά δεν ισχύει τίποτα από αυτά μόνο που χρειάζεται προσοχή πότε θα εφαρμοστεί. Πχ η ιδανική περίοδος για σφήνες μέσα στον γόνο είναι όταν έχει 17+ βαθμούς υπάρχει ανθοφορία η τροφοδοσία και το μελίσσι έχει καλό σφιχτό πλυθησμό.

Επίσης οι παλιοί μελισσοκόμοι τοποθετούν νωρίτερα πατώματα, μιας και έχουν μεγάλη επάρκεια σε κτισμένες κηρήθρες. Φυσικά αν θέλουμε να κτίσουμε νέες κηρήθρες τοποθετούμε πάτωμα με δύο γόνους στο κέντρο με τη γνωστή μέθοδο. Να ξέρετε πως πάτωμα μπαίνει στο μελίσσι όταν συμπληρώσει 9 πλαίσια σε πλυθησμό και ας έχει λιγότερους απο 6 γόνους.

Σύντομα θα αφιερώσουμε και άλλες πολλές αναρτήσεις για κάθε μέθοδο χωριστά!!

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια