Widget Recent Post No.

Κόλπο να βάφουμε τις κυψέλες: Δεν θα σαπίζουν ούτε μετά από χρόνια...



Σήμερα έχουμε ένα κόλπο, για να αυξήσουμε την αντοχή την κυψελών στο βάψιμο τους. Όλοι μάθαμε από ένα παλιό μελισσοκόμο πως να βάφουμε τις κυψέλες μας, και οι περισσότεροι το κάνουμε με το γνωστό πατροπαράδωτο τρόπο. Δηλαδή περνάμε μια στρώση με λινέλαιο, περιμένουμε να στεγνώσει, μετά στοκάρουμε γωνίες χαραμάδες, και στη συνέχεια περνάμε μια κοινή λαδομπογιά. Όλο το βάψημο γίνετε στην εξωτερική πλευρά, και όχι εσωτερικά. Σήμερα θα κάνουμε μια παραλλαγή αυτής της μεθόδου, και θα μάθουμε ένα κόλπο για να κάνουμε την δουλειά μας πιο εύκολη! Θα σας μάθω ένα τρόπο λοιπόν χωρίς να χρησιμοποιήσετε λινέλαιο, βάζωντας μια βαφή κυψελών νερού - οικολογική, χωρίς καμία δυσκολία!

Ακούστε λοιπόν τι έχετε να κάνετε. Παίρνετε τις κυψέλες όπως τις αγοράσατε. Τις στήνετε στη σειρά και ξεκινάτε με ένα ρολό να τις βάφετε. Το πρώτο στρώμα βαφής γίνετε γρήγορα, και δεν μας νοιάζει αν μείνουν μερικά σημεία που δεν πήγε πολύ βαφή. Όπως γνωρίζουμε το ξύλο απορροφά τη βαφή, έτσι μόλις στεγνώσει βλέπουμε το ξύλο να απογυμνώνεται και να μην έχει βαφτεί καλά. Αυτός είναι και ο λόγος που στη συνέχεια θα περάσουμε και δεύτερη στρώση βαφής. Απλώς θα πρέπει να περιμένουμε μια ημέρα για να στεγνώσει καλά, και να μπεί το δεύτερο στρώμα βαφής. Εγώ ακολουθώ την εξής διαδικασία με σούπερ αποτελέσματα: Παίρνω το ρολό και περνάω τις κυψέλες με μια γρήγορη στρώση λευκού χρώματος. Συνήθως χρειάζεται περίπου 4 κιλά ανα 10 διπλές κυψέλες. Περιμένουμε να στεγνώσει καλά και την επόμενη ημέρα, περνάμε την δεύτερη στρώση βαφής, η οποία φυσικά περνάει πολύ πιο εύκολα και δεν χρειάζεται πολύ χρώμα. Συνήθως χρειάζονται 2-3 κιλά.

Το αποτέλεσμα είναι να έχουμε βάψει τέλεια όλες τις κυψέλες, με διπλή στρώση βαφής. Το δεύτερο στρώμα βαφής καλό είναι να έχει ένα ανοιχτό χρώμα, πχ πορτοκαλί, πράσινο, κίτρινο, μπλέ ανοιχτό, άσπρο η ότι άλλο επιθυμείτε, αρκεί να είναι ανοιχτό. Δίνουμε μεγάλη προσοχή να μην αφήσουμε κανένα κενό με γυμνό ξύλο. Για παράδειγμα η περίμετρος που έρχεται σε επαφή με το καπάκι, πρέπει να βάφετε επίσης, με μεγάλη λεπτομέρεια. Βοηθάει πολύ την υγρασία να μην μπαίνει μέσα.

Επίσης το βασικό για εμένα. Εφόσον είναι οικολογική η βαφή, μπορούμε να περάσουμε και εσωτερικά, αλλά μόνο στον πάτο της γονοφωλιάς και όχι κάποιο άλλο σημείο. Εδώ λοιπόν είναι το κόλπο που σας έλεγα. Ο πάτος της κυψέλης είναι το σημείο που εισέρχεται με την υγρασία, και σαπίζει. Πρέπει λοιπόν να δώσουμε μεγάλη προσοχή όσο στο πάνω μέρος του όσο και το κάτω. Ξέρουμε ότι με τις βροχές πολλές φορές μπαίνει νερό μέσα στη κυψέλη. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ο πάτος να ρουφά νερό σα σφουγγάρι και μετά να σαπίζει. Δεν έχετε αναρωτηθεί ότι πάντα σηκώνουμε την κυψέλη ελαφριά προς τα εμπρός για να μην παίρνει νερό;

Το κόλπο λοιπόν είναι να βάψουμε την κάτω επιφάνεια της γονοφωλιάς, στον πάτο με μια οικολογική βαφή, και έτσι θα εμποδίσουμε σημαντικά την διαδικασία σαπίσματος, κάτι που είναι εξαιρετικά σημαντικό για την μελισσοκομική μας επιχείρηση. Αυτή η τεχνική χρειάζεται μόνο στη γονοφωλιά στον πάτο. Οι όροφου δεν έχουν ανάγκη σαπίσματος, μιας και τους κρατάμε στα μελίσσια την Άνοιξη και το Καλοκαίρι που δεν έχει βροχές και υγρασία. Στο σάπισμα των κυψελών ο χειμώνας είναι η χειρότερη περίοδος!






Δημοσίευση σχολίου

2 Σχόλια

  1. Μάθε ελληνικά, άσχετε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το λινέλαιο είναι απαραίτητο γιατί προστατεύει από τις ασθένειες του ξύλου. Π.χ. σαράκι. Το ξύλο από την υγρασία σκεβρώνει και φουσκώνει με αποτέλεσμα να δημιουργεί σκασίματα επιτρέποντας έτσι την είσοδο μικροοργανισμών που το κάνουν να σαπίζει.
    Η κυψέλη θέλει πρώτα στοκάρισμα στους αρμούς, ρόζους σκασίματα κτλ. και μετά τρίψιμο με γυαλόχαρτο για να γίνει λεία. Όταν η εξωτερική επιφάνεια είναι λεία κρατάει πολύ λιγότερη υγρασία. Στο λινέλαιο που θα περάσετε στην εξωτερική επιφάνεια μπορείτε να προσθέσετε στεγνωτικό και μίνιο σε σκόνη. Το μίνιο θα κλείσει τους πόρους του ξύλου και θα δώσει πολύ μεγαλύτερη αντοχή. Το πρόβλημα είναι ότι το μίνιο και το στεγνωτικό δεν είναι οικολογικά.
    Μετά το στοκάρισμα και το τρίψιμο περνάμε λινέλαιο 1-2 χέρια χωρίς στεγνωτικό για να ποτίσει καλά. Όταν στεγνώσει (θα πάρει αρκετές μέρες) περνάμε το πατοκούτι από κάτω και μέχρι το 1/3 του ύψους του με πίσσα. Επίσης περνάμε με πίσσα όλους τους αρμούς και όπου αλλού έχουμε στοκάρει. Πρέπει η κυψέλη μετά να μείνει μερικές μέρες στον ήλιο. Καλά είναι η όλη διαδικασία να γίνει κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.
    Μπορείτε να περάσετε του αρμούς και τα σκισίματα αντί για πίσσα με εποξιδικό στόκο. Ο εποξιδικός στόκος χρησιμοποιήται για την συντήρηση των σκαφών αλλά είναι αρκετά ακριβός.
    Τέλος περνάμε ότι χρώμα θέλουμε. Αυτό το νέο οικολογικό χρώμα νερού είναι το καλύτερο.
    Με λίγη συντήρηση και εφόσον το ξύλο είναι καλής ποιότητας οι κυψέλες θα αντέξουν για πάρα πολλά χρόνια. Αυτόν τον τρόπο μου τον έχει πει παλιός μελισσοκόμος ο οποίος έχει κυψέλη 35 ετών στο μελισσοκομείο του. Σχεδόν όλες οι κυψέλες του έχουν κρατήσει για πάνω από 15 χρόνια.
    Να πω και ένα τελευταίο για τον πάτο της κυψέλης που βλέπω στις εικόνες. Μην χρησιμοποιήτε πάτους με απλό ξύλο. Δώστε 2-3 ευρώ παραπάνω και αγοράστε κυψέλες με πάτο από κόντρα πλακέ θαλάσσης για να ελαχιστοποιήσετε τα προβλήματα από ασκοσφαίρωση, κυρόσκορο ακόμα και συψηγονίες. Πάντως νομίζω πως οι ανοιχτοί πάτοι είναι πολύ καλύτεροι σε κάθε περίπτωση. Το χειμώνα οι απλοί πάτοι φουσκώνουν από την υγρασία η οποία υγρασία παραμένει εκεί μέχρι αργά την άνοιξη, το μελίσσι δεν μπορεί να κρατήσει σωστά την θερμοκρασία και αναπτύσσονται μύκητες. Το ξέρω πως πρώτα κοιτάμε την τσέπη μας αλλά η κυψέλη είναι το σπίτι των μελισσών μας. Γι' αυτό αξίζει τον κόπο να ασχοληθούμε λίγο παραπάνω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για οποιαδήποτε ερώτηση πάνω στις αναρτήσεις μας , αφήστε ένα σχόλιο και εμείς με χαρά θα σας απαντήσουμε. Ορεινή Μέλισσα! Καλώς Ήρθατε!