Το απόλυτο μυστικό για να ζουν περισσότερο οι μέλισσες και να παράγουν πολύ μέλι!

Οι μέλισσες για να ζήσουν και να αποδώσουν χρειάζονται καλή τροφοδότηση, όταν είναι σκουλήκια (λάρβες), αλλά και σαν ενήλικες. Όμως πρέπει να δίνουμε προσοχή στο στάδιο του σκουληκιού και είναι λάθος να φροντίζουμε περισσότερο τις ενήλικες μέλισσες.

Η τροφή τους περιέχει ζάχαρα, πρωτεϊνες, λιπίδια, βιταμίνες, μέταλλα δηλ. ιχνοστοιχεία, αλλά ο μελισσοκόμος πρέπει να ενδιαφερθεί περισσότερο για τις πρωτεϊνες και τις βιταμίνες.

Τα ζάχαρα: μέλι ή ζάχαρη, προσφέρουν ενέργεια και οι πρωτεϊνες και βιταμίνες είναι δομικά και ρυθμιστικά στοιχεία του οργανισμού της μέλισσας, ενώ το μέλι και τα ζάχαρα δίνουν την ενέργεια.

Αυτοί όμως οι παράγοντες πρέπει να συνυπάρχουν, χωρίς να λείπει ένας από όλους. Αλλά είναι γνωστό ότι οι μελισσοκόμοι συνήθως προτάσσουν την τροφοδότηση με ζάχαρα κυρίως ,που είναι μεγάλο λάθος.

ΕΙΚΟΝΑ 1: Καλοθρεμμένες προνύμφες - σκουληκάκια μελισσών ταισμένα με πλούσιο βασιλικό πολτό. Στην συνέχεια θα προστεθούν στην διατροφή τους η γύρη και το μέλι. Οι μέλισσες κάνουν μια είδους κρέμα με όλα αυτά τα συστατικά και ταΐζουν τα μικρά τους.

Πρωτεϊνες: Είναι οι πρώτες ουσίες για την ανάπτυξη – δομή του οργανισμού των μελισσιών. Είναι χημικές ενώσεις από άλλες χημικές ουσίες, που λέγονται αμινοξέα και συνδέονται μεταξύ τους χημικά σε πρωτεϊνες.

Αυτά τα αμινοξέα είναι πολλά και μπορεί η μέλισσα να τα σχηματίσει με συνδυασμό ή να τα πάρει με τη τροφή της. Δεν μπορεί όμως να σχηματίσει κάποια τελείως απαραίτητα και αυτά είναι 10, τα εξής: Αργινίνη, Ιστινίνη, Λευκίνη, Μεθιονίνη, Φαινυλαλανίνη, Θρεονίνη, Τρυπτοφάνη και Βαλίνη.

Και με την τροφοδότηση πρέπει να δέχονται αυτά τα αμινοξέα,τα οποία είναι κρίκος σαν αλυσίδα. Πρωτεϊνες περιέχονται στο μεγαλύτερο μέρος του αυγού, (είναι οι τρίχες του κεφαλιού μας και τα κέρατα του βοδιού).

ΕΙΚΟΝΑ 2: Σφραγισμένος γόνος που εκκολάπτεται

Βιταμίνες, ένζυμα, συνένζυμα: Είναι χημικές ουσίες, ρυθμιστικές στον οργανισμό της μέλισσας και χρειάζονται σε πολύ μικρές ποσότητες. Είναι υδατολιαλυτές και λιποδιαλυτές και μεγαλύτερες ποσότητες από τις αναγκαίες, δημιουργούν τοξικά φαινόμενα.

Συχνά από τις βιταμίνες της μέλισσας λείπουν αυτές του συμπλέγματος Β. Πολλές από τις βιταμίνες επιμηκύνουν τη ζωή των μελισσών και άλλες διεγείρουν για παραγωγή περισσότερου τρύγου. Αλλά μερικές βιταμίνες μπορούν να παράγουν οι μέλισσες από τον οργανισμό τους, ενώ άλλες τις παίρνουν από την τροφή τους

Τα έζυμα και συνένζυμμα,που είναι πρωτεϊνικές ουσίες, συνήθως είναι ρυθμιστικές και αυτές για διάφορες διεργασίες μέσα στο πολύπλοκο «εργοστάσιο» της μέλισσας. Μπορεί να είναι πολύ απλές ή και απλά ιχνοστοιχεία, μέχρι αρκετά σύνθετες, αλλά τις περισσότερες τις παράγει η μέλισσα στον οργανισμό της.

ΕΙΚΟΝΑ 3: Κηφήνας που βλέπει το φως της ημέρα για πρώτη φορά

Δραστηριότητα της μέλισσας στη διάρκεια της ζωής της: Η μέλισσα ζει από λίγες εβδομάδες, μέχρι 6-7 μήνες κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Πεθαίνουν γρηγορότερα κατά τη διάρκεια της νεκταροέκκρισης και της εκτροφής γόνου, δηλαδή σε μέσο όρο 20 εργάσιμες μέρες.

Από το αυγό σε 21 μέρες γίνονται ενήλικες (ώριμες) μέλισσες ,για να βγουν σαν συλλέκτριες και ασχολούνται και με εργασίες μέσα στην κυψέλη, κάνοντας μετά συλλογή για 20ήμερο.

Στο τελευταίο στάδιο της ζωής τους δουλεύουν για την απόσβεση των εξόδων, του μελισσιού για την διατροφή τους και είναι άδικο που δεν καλύπτεται και η φροντίδα του μελισσοκόμου.

Αν ζούσαν 10 μέρες περισσότερο δηλ. 50% ,σαν συλλέκτριες, τότε το εισόδημα του μελισσοκόμου θα μεγάλωνε 50%, όταν βέβαια υπάρχει άφθονη βοσκή για να αξιοποιηθεί από το μελίσσι.

ΕΙΚΟΝΑ 4: Αποθηκευμένο λίπος στην κοιλιά της μέλισσας. Αυτό το λίπος είναι η δύναμη της

ΠΡΟΣΟΧΗ! Στην εικόνα αριστερά βλέπουμε μια μέλισσα κακοταισμένη και αδύνατη και δεξιά μια καλοταισμένη που έχει αποθηκεύσει λίπος στην κοιλιά της. Σύμφωνα με έρευνες η μέλισσα δεξιά επιβιώνει το χειμώνα, και δεν αρρωσταίνει διότι έχει τραφεί σωστά όταν ήταν σκουλήκι. Είναι πάρα πολύ σημαντικό να τρέφεται σωστά ο γόνος, με γύρη, μέλι και βασιλικό πολτό.

Έτσι προκύπτει ότι η αύξηση της ζωής των μελισσών είναι πολύτιμη για την εφαρμοσμένη μελισσοκομία. Και η έρευνα αποκάλυψε, ότι οι μέλισσες πεθαίνουν, γιατί τους λείπουν αποθέματα πρωτεϊνών και βιταμίνων, που έχουν στο σώμα τους και δεν μπορούν αναπληρώσουν.

Λιπώδη σώματα: Είναι αποθηκευτικός ιστός στο σώμα της μέλισσας, μόνο για πρωτεϊνες, κοντά στους αδένες και τόπους κατανάλωσης των πρωτεϊνών, (ρεζερβουάρ μελισσών για πρωτεϊνες).

Όταν είναι γεμάτα ,τότε οι μέλισσες είναι νεανικές, ζωηρές, δραστήριες. Και σιγά – σιγά λιγοστεύουν και γίνονται νωθρές, άτονες και θρέφουν υστερημένα το γόνο τους, με λίγο βασιλικό πολτό, σταματούν να κτίζουν κηρήθρες, γίνεται η ζωή τους άτονη και γηρασμένη, για να πεθάνουν από εξάντληση των αποθεμάτων που είχαν για τη συντήρησή τους.

ΠΗΓΗ: Μελισσοκομική επιθεώρηση. 1997, σελ. 383-385.
Επιλεκτική απόδοση: tomelissi.wordpress.com
Φωτογραφίες και εμπλουτισμός κειμένου: Ορεινή Μέλισσα